Eén van de weinige dingen waar je altijd van uit kunt gaan, is dat tijden veranderen. De ironie hiervan is niet verloren gegaan aan de autowereld. Waar de SUV tot 20 jaar geleden nog bestempeld werd als een overbodig groot voertuig, kan men er tegenwoordig niet genoeg van krijgen. Toch is de SUV ook geëvolueerd, naar een compactere, efficiëntere en bovenal elektrisch aangedreven variant.

Deze evolutie zet zich ook voort in de nieuwste generatie van de Ford Explorer. Een volledig elektrische SUV, die ruim een halve meter kleiner is dan zijn voorganger. Maar is het daarmee nog een echte Ford Explorer, of is er sprake van een identiteitscrisis?

Wat is de Ford Explorer?

De Ford Explorer is van oudsher een typische grote Amerikaanse SUV met een flinke V8 in de voorkant. Dat is dan ook de reden waarom de Explorer altijd een zeldzame verschijning was op de Nederlandse wegen. Pas in 2020 besloot Ford om de grote SUV officieel naar Nederland te brengen als plug-in hybride. Daarmee was het direct één van de grootste SUV’s die je kon kopen in Nederland.

Ondanks de plug-in hybride aandrijving wist Ford dat dit voor de toekomst niet genoeg zou zijn. Er moest een volledig elektrische Ford Explorer komen, speciaal voor de Europese markt. Dit is het voertuig dat wij hier voor ons hebben: compacter, gestroomlijnder, maar nog steeds wel herkenbaar als een Ford Explorer.

Het zwevende dak in combinatie met de opvallende C-stijl zijn allebei een referentie naar het vorige model. Ook de vernauwing van de passagiersruiten naar de achterruit is herkenbaar, een subtiele truc van de ontwerpers om de Explorer groter te laten aanvoelen dan hij is. Een aantrekkelijk ontwerp, zeker in de grappig benoemde kleur ‘Lake blue my mind’.

Interieur

Bij het instappen merk je direct dat er van het interieur niets is overgenomen van de vorige generatie. Minimalisme regeert met een ijzeren vuist, waardoor het interieur er op het oog zeer netjes uitziet. Er zijn geen traditionele knoppen te vinden en het merendeel werkt vanuit het 15-inch touchscreen. Leuk feitje: dit kun je omhoog en omlaag tillen voor de ideale positie.

Ja, opgeruimd is het zeker, maar het vereist wel flink wat gewenning om te weten waar alles zit. Wees niet verbaasd als je bij de proefrit niet weet hoe je de auto in de versnelling zet, waar de achterruitverwarming zit of hoe je de achterruiten opent. Dit is dan ook het moment waarop je beseft dat dit geen traditionele Ford is.

Omdat de ontwikkelingskosten van een auto steeds hoger worden, is de samenwerking aangegaan met Volkswagen. Het platform van de Explorer wordt ook gebruikt voor de Volkswagen ID.4. In ruil daarvoor geeft Ford het platform van de Transit aan Volkswagen.

Helaas voor Ford, staat het I.D. platform van Volkswagen niet bekend om zijn goede ergonomie. De touchscreentoetsen op het stuur vereisen gewenning, omdat het in eerste instantie niet duidelijk is of je het juiste icoon hebt ingetikt. Haptische feedback in de vorm van een trilling moet dit duidelijker maken, maar het resultaat blijft suboptimaal.

Op het gebied van been- en hoofdruimte raak je wel snel gewend. Dit is meer dan voldoende voor zelfs de langste passagiers van 2 meter. Het glazen panoramadak zorgt ook voor extra veel ruimtegevoel in de cabine. De altijd belangrijke USB-aansluitingen zijn zowel voorin als achterin aanwezig, in USB-C-variant.

Draadloos opladen gaat voorin gemakkelijk dankzij een slim gevormd oplaadplatform, waar je de telefoon als het ware in laat vallen. Handig, zolang je niet een noodstop maakt en je scherm met flinke snelheid tegen de middenconsole knalt.

Rijgedrag

De bekende krachtige benzinemotoren van weleer mogen dan weg zijn, snel is de Ford Explorer nog steeds. Honderd kilometer per uur is bereikt in slechts 5,3 seconden, dankzij het directe koppel van de elektromotor. Dit kan in sommige gevallen zelfs tegen je werken, dankzij de problematische ergonomie op het stuur. Houd iets te lang het icoon voor meer snelheid ingedrukt en je gaat direct tien km/u harder in plaats van één.

Als de snelheid eenmaal correct is ingesteld, merk je dat dit een zeer fijn adaptive cruise control-systeem is. De juiste afstand wordt behouden ten opzichte van de voorganger, ook in langzaam rijdend verkeer. Daarnaast kan de auto uit zichzelf van rijbaan wisselen bij gebruik van het knipperlicht. Dit maakt de Ford Explorer tot een uitstekende reisauto, zonder dat dit door het accupakket tenietgedaan wordt.

Ford geeft aan dat de Explorer een maximaal WLTP-bereik heeft van 602 kilometer. Ons verbruik tijdens de testperiode komt op 15,8 kWh/100 km, een bereik van ongeveer 500 kilometer. Dit zijn nette scores en precies wat je mag verwachten van een SUV van dit formaat.

Op lagere snelheid is de Ford Explorer iets minder op zijn gemak. De draaicirkel is een absoluut hoogtepunt, met slechts 9,7 meter, kleiner dan nagenoeg alle compacte hatchbacks. Ideaal voor het inparkeren, als je eenmaal gewend bent aan het – helaas minder goede – beeld van de camera’s.

Conclusie Ford Explorer

De evolutie van de Ford Explorer heeft een heftige periode achter de rug. Als dit de eerste generatie was die in Nederland leverbaar zou zijn, dan was de transitie ongetwijfeld makkelijker geweest. Echter kun je niet verwachten dat een voertuig dat bijna 60 centimeter kleiner is, dezelfde naam kan waarmaken. De styling is aantrekkelijk, maar het is vooral een Explorer in details, niet in ontwerp. Zie het vooral als een EV met een ‘character skin’ van een Ford Explorer.

Daarnaast is het ook moeilijk om dit een Ford EV te noemen, omdat de basis gedeeld wordt met de Volkswagen ID.4. Hierdoor heeft de Ford Explorer nooit een kans gehad om een echte Explorer of een echte Ford te zijn. Het leent van beide aspecten met als resultaat een elektrische SUV met Ford-kenmerken. Vergis je niet, alles is er en het is een goede EV, maar het heeft moeite om een goede Ford te zijn.